Bouwen en boeddha's
Blijf op de hoogte en volg Willemien
13 September 2013 | China, Xining
De reis begint aardig op stoom te komen. Het is knap vermoeiend, uren in bussen en treinen en alsmaar met een groep. Hoewel ik me daar ook wel aan onttrek, ik zou hoorndol worden. Ik schrijf dit in Xining, in een mooie hotelkamer. Het hotel heeft wifi, soms, en alleen in de ene hoek van de lobby. Het vorige hotel had ook wifi, maar die deed het niet.
Bouwen
Wat erg opvalt is dat er werkelijk overal gebouwd wordt: aan de wegen, nieuwe spoorwegen en vooral veel, heel veel, heel hoge flats. Veertig, vijftig flats op een kluitje, dan weer een kilometer niks, en dan weer zo'n hele groep. Allemaal hetzelfde, nou ja, bijna hetzelfde. Soms half afgebouwd ( geld op?). Het is hier de gewoonte om eerst een muur te bouwen, dan de toegangswegen en dan pas de flats. Bij (spoor)wegen worden er, ogenschijnlijk lukraak, stukjes viaduct gebouwd. In de hoop dat alles straks aansluit..... Er wordt nog erg veel met de hand gedaan en ik krijg de indruk dat het zware werk net zo goed door mannen als door vrouwen gedaan wordt. Op machines zie je bijna alleen mannen.
Het hotel waar we nu zitten staat in een nieuwbouwwijk, er zijn geen restaurants, geen winkels. Daarvoor moet je elders zijn. Dat is voor het eerst dat we dat meemaken, meestal zitten we in de oude stad van een stadje.
Boeddha
Inmiddels in een aantal boeddhistische tempels en kloosters geweest. Wat een pracht en praal. Het is alles goud wat er blinkt. Maar het heeft wel wat om om zo'n tempel te lopen, met de klok mee, met alle pelgrims en dan een voor een de gebedsmolens aan te raken zodat ze gaan draaien.
Woensdag ochtend mijn eerste bezoek aan het Labrang klooster. Een monnik leidde ons rond, maar vond het duidelijk een vervelende klus. Vragen beantwoorden deed hij nauwelijks. Op enig moment was ik op twee op elkaar gestapelde bankjes gaan zitten. Hij ontstak in woede en zei dat ik 'op het boek' zat. Nog afgezien van het feit dat boeddhisten volgens mij geen heilige boeken hebben, vond ik zijn reactie wel erg extreem. Ik zei een aantal keren sorry, met diepe buigingen. Weet je wat hij zei? 'Jullie schieten iemand dood en zeggen dan sorry'. Enfin, Het is maar wat je gastvrij en vredelievend noemt...
Na afloop moesten we nog een heel eind langs een stoffige weg in de volle zon lopen. Leek me niks, dus ik heb de eerste de beste brommer aangehouden en gevraagd of ik achterop mocht. Dat mocht. Zijn jack was wat vettig, zijn haren stonken, maar ik was wel snel thuis. Ik zoefde langs mijn reisgenoten.... Die vinden dat ik wel allemaal goed weet te regelen. Tja, wie niet sterk is.... En, zoals mijn goede vader altijd zei: Tom Poes, verzin een list.
Morgen ook eerst een klooster en daarna naar de Himalaya expres die ons in 24 uur naar Lhasa brengt. We komen dan op het hoogste punt van onze reis (5500 m). Lhasa ligt wat lager (ik geloof 4500), maar we moeten ons ivm hoogteziekte de eerste dagen erg rustig houden. Er gaan hier geruchten dat het met de gezondheid van de Dalai lama niet zo goed zou gaan. Als hij komt te overlijden worden, zo verwacht men, alle buitenlanders het land uitgezet en zal Tibet weer voor lange tijd gesloten zijn. Laten we hopen dat hij nog lang blijft leven!
.
Bouwen
Wat erg opvalt is dat er werkelijk overal gebouwd wordt: aan de wegen, nieuwe spoorwegen en vooral veel, heel veel, heel hoge flats. Veertig, vijftig flats op een kluitje, dan weer een kilometer niks, en dan weer zo'n hele groep. Allemaal hetzelfde, nou ja, bijna hetzelfde. Soms half afgebouwd ( geld op?). Het is hier de gewoonte om eerst een muur te bouwen, dan de toegangswegen en dan pas de flats. Bij (spoor)wegen worden er, ogenschijnlijk lukraak, stukjes viaduct gebouwd. In de hoop dat alles straks aansluit..... Er wordt nog erg veel met de hand gedaan en ik krijg de indruk dat het zware werk net zo goed door mannen als door vrouwen gedaan wordt. Op machines zie je bijna alleen mannen.
Het hotel waar we nu zitten staat in een nieuwbouwwijk, er zijn geen restaurants, geen winkels. Daarvoor moet je elders zijn. Dat is voor het eerst dat we dat meemaken, meestal zitten we in de oude stad van een stadje.
Boeddha
Inmiddels in een aantal boeddhistische tempels en kloosters geweest. Wat een pracht en praal. Het is alles goud wat er blinkt. Maar het heeft wel wat om om zo'n tempel te lopen, met de klok mee, met alle pelgrims en dan een voor een de gebedsmolens aan te raken zodat ze gaan draaien.
Woensdag ochtend mijn eerste bezoek aan het Labrang klooster. Een monnik leidde ons rond, maar vond het duidelijk een vervelende klus. Vragen beantwoorden deed hij nauwelijks. Op enig moment was ik op twee op elkaar gestapelde bankjes gaan zitten. Hij ontstak in woede en zei dat ik 'op het boek' zat. Nog afgezien van het feit dat boeddhisten volgens mij geen heilige boeken hebben, vond ik zijn reactie wel erg extreem. Ik zei een aantal keren sorry, met diepe buigingen. Weet je wat hij zei? 'Jullie schieten iemand dood en zeggen dan sorry'. Enfin, Het is maar wat je gastvrij en vredelievend noemt...
Na afloop moesten we nog een heel eind langs een stoffige weg in de volle zon lopen. Leek me niks, dus ik heb de eerste de beste brommer aangehouden en gevraagd of ik achterop mocht. Dat mocht. Zijn jack was wat vettig, zijn haren stonken, maar ik was wel snel thuis. Ik zoefde langs mijn reisgenoten.... Die vinden dat ik wel allemaal goed weet te regelen. Tja, wie niet sterk is.... En, zoals mijn goede vader altijd zei: Tom Poes, verzin een list.
Morgen ook eerst een klooster en daarna naar de Himalaya expres die ons in 24 uur naar Lhasa brengt. We komen dan op het hoogste punt van onze reis (5500 m). Lhasa ligt wat lager (ik geloof 4500), maar we moeten ons ivm hoogteziekte de eerste dagen erg rustig houden. Er gaan hier geruchten dat het met de gezondheid van de Dalai lama niet zo goed zou gaan. Als hij komt te overlijden worden, zo verwacht men, alle buitenlanders het land uitgezet en zal Tibet weer voor lange tijd gesloten zijn. Laten we hopen dat hij nog lang blijft leven!
.
-
13 September 2013 - 09:22
Dorine:
Lieve Willemien,
Wij zijn weer terug uit Italie en ik heb nu wat meer rust om je berichten rustig te lezen en eens te reageren. Ik lees je verslagen met erg veel plezier. Dan vind ik het (oa.) vooral leuk om te lezen dat je bij een wildvreemde Chinees achterop de brommer springt als je genoeg hebt van een verre wandeling in de hete zon. Typisch Willemien, denk ik dan!
Ik heb even voor je gegoogled over de vermeende heilige boeken en vond deze tekst op een betrouwbaar uitziende site:
Heilige boeken
Het Boeddhisme is een religie zonder heilige geopenbaarde boeken. Wel zijn de leringen van de Boeddha vanaf de eerste eeuw voor Christus vastgelegd. Naast de korf met de preken (de leer) is er ook een korf met verhalen over het leven van Gautama. En dan is er nog een derde korf, die de regels voor het kloosterleven bevat. Deze drie korven noemt men de Tripitaka ('drie korven'), die je kan beschouwen als de meest heilige boeken van het boeddhisme. Daarnaast zijn er nog veel andere teksten van minder belang.
Misschien hadden ze daar waar jij was de preken in bankjes gestopt? Wie weet!
Ik hoop voor je dat het aanpassen aan de hoogte in Llasa je makkelijk af gaat. Ik wens je nog erg veel plezier en kijk uit naar je volgende bericht!
Hartelijke groet van Dorine -
13 September 2013 - 09:37
Carry:
Hoi Willemien, fantastisch om te lezen wat je ervaart. China is een land vol tegenstrijdigheden, dat heb ik alle keren dat ik er geweest ben, ervaren. Het leuke is, dat dat je niet meer loslaat en dat je terug in Nederland telkens informatie krijgt die de dingen soms op hun plaats doen vallen. Bijv. mbt al dat bouwen, er schijnen aardig wat spooksteden te ontstaan. Vraag en aanbod vinden elkaar niet. Pas goed op jezelf en geniet,
Groetjes -
13 September 2013 - 09:52
Eva:
Ha die Willemien,
Met jouw conditite is zo'n wandeling toch een fluitje van een cent :D. Die boze monnink klinkt akelig bekend... Je verhalen zijn top! Heel veel plezier nog en succes. -
13 September 2013 - 10:25
Nb:
Mooi verhaal. Kus n -
13 September 2013 - 10:45
Frans Linssen:
Hoi Willemien,
wat leuk om je reis steeds te volgen, ik kijk steeds weer uit naar je volgende bericht! Het verhaal van die monnik is wel stuitend zeg. Laten we hopen dat het een `incidentmonnik` was, niet door God gezonden waarschijnlijk. Als ik je verhaal zo lees maken jullie wel tropenuren zo vroeg op en steeds bij de les blijven.Ik ben erg benieuwd naar de foto´s straks. Hou je rustig op de grote hoogte want naar het schijnt is dat behoorlijk inspannend. Je krijgt er natuurlijk wel adembenemende uitzichten voor terug( nu snap ik meteen waar dat adem benemend vandaan komt ha ha). Tot je volgende verhaal ik kijk er naar uit!
Groetjes Frans -
13 September 2013 - 15:47
Bart:
lieve Willemien,
allereerst de hartelijke groeten van de TEEZ-groep
afgelopen dinsdag weer begonnen
uiteraard misten we jou zeer.....
is er een foto gemaakt van die witte bol achter op die scooter
ongetwijfeld wordt dat een topper in De Gang.......
alle goeds
bart
-
14 September 2013 - 12:37
Wil:
Lieve Willemien
wat leuk om je zo te kunnen volgen en wat een aparte verhalen!Is je conditie nog steeds
goed,ik hoop ook geen darmklachten,of mag ik dat niet vragen.
Slim om achter op die brommer te stappen,zo,n reisgezelschap valt iid niet altijd mee,maar
heeft ook wel weer voordelen.Sommige zaken lukken soms niet alleen,dus weeg de voors en tegens maar af.
Je voelt inmiddels alweer lang van huis met alle dingen die je meemaakt en zie.
Nou meisje geniet en hou je goed dikke kus Wil. -
14 September 2013 - 16:34
Maya Weber:
He Willemien, weer mooi beeld dat je neerzet: achterop brommertje met wapperende haren rest van de groep inhalen! Ben benieuwd hoe je de hoogte ervaart. groetjes, Fons en Maya -
22 September 2013 - 21:18
Anita Lokhorst:
Ik amuseer me reuze met je verhalen. In gedachten zie ik je achterop op het brommertje. Prachtig gezicht.
Ik weet uit ervaring dat met zo'n groep reizen wel eens kan irriteren, vooral de laatste week. Ga rustig je eigen weg. Je ziet ze na afloop toch nooit meer!!
Anita
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
