Vrijwilligersproject
Blijf op de hoogte en volg Willemien
02 Oktober 2013 | Nepal, Sānkhu
Er is hier een veiligheidsprotocol voor de kinderen. Mij is gevraagd om daar eens goed naar te kijken of het wel in overeenstemming is met het VN-verdrag voor de rechten van het kind en of het wel compleet is. Dat wordt nog een hele klus, maar wel een kolfje naar mijn hand.
Om jullie even een indruk van het leven hier te geven: de dag van gister: om zeven uur op, poging tot wassen... Mijn collega is melk gaan halen en we hebben samen ontbeten. Tien minuten lopen naar het werk. Door het hek met de bewaking en je vervolgens melden, inschrijven in een schrift. Aan het werk tot kwart over twaalf ( stipt). Naar het kinderhuis en daar is een kop thee (brrrrr met suiker) en een koekje. Wel schoenen uit, dat is overal. Tien minuten. Weer aan het werk tot kwart over twee, stipt. Ik lunch dan met de vrouwen van de dagopvang. Er was er een ziek, dat geven ze niet door aan de keuken, haar portie wordt verdeeld over de anderen. En dat terwijl ik mijn bord echt met moeite leeg krijg. De ene dag noedels met uhhhh iets groens, de andere dag rijst met idem. Maar voor hen is het een heeeeel belangrijk iets. Nog net niet zoals in Afrika dat ze iets mee naar huis nemen, maar als dat mocht zouden ze het zeker doen.
Terwijl wij zitten te eten komen de kinderen een voor een binnen, pakken een tandenborstel, krijgen daar wat tandpasta op en na een paar minuten komen ze de borstel weer inleveren. Ze zijn hier in de dagopvang tussen de 2 1/2 en 6 jaar maar uiterst gedisciplineerd.
Maandag was er een meisje dat, dachten wij, een epileptische aanval had. Ze is door een 'broer' opgehaald. De volgende dag vroegen we hoe het met haar is. Waarschijnlijk goed. Hoezo? De broer heeft haar naar de witchdoctor gebracht. Wat doet die dan? Nou, de demonen (ze noemen dat hier kwade geesten) uitdrijven........ Hadden we dat niet eerder gehoord????
Na het werk naar huis gelopen, tien minuten. Maar we hadden wel wat verdiend, dus op naar de stamkroeg, de Bamboe Bar. Drankje, wat eten (aardappels met iets groens er in, lekker, maar ik wil wel weer eens een bak sla.....) en dan naar huis. Dan is het half zeven en pikkedonker. De elektriciteit is natuurlijk uitgevallen, dus met kaarsen in de gemeenschappelijke keuken aan de thee. Maar je bent al de hele dag samen, dus dan wil ik ook wel even alleen zijn. Hup naar boven en dan met je zaklamp lezen. Nu heb ik gelukkig nog wat lekkere blokjes kaas van Gerard en Mieke en nog wat whisky uit Tibet... Dan zie je opeens op de berg dat er weer lichtjes zijn en dan is plots de elektra er weer (en de whisky op).
-
02 Oktober 2013 - 09:50
Wim:
Lieve zus,
Wat een goed werk doe je daar voor die kinderen, zowel het opschonen van de computers als het bekijken van het veiligheidsprotocol. Maar hoe zal het gaan als je weg bent? Voel je geen aandrang om daar nog een maandje of wat te blijven om de zaak op orde te houden? En als wij van hieruit je voorradjes eerste levensbehoeften aanvullen?
Hoop dat je toch wel even voor mijn verjaardagsfeestje overkomt. Ik heb speciaal voor jou Whisky gekocht (niet in Tibet).
Leuke foto's weer. Lekker kleurtje hebben die computers (de kindjes beter trouwens). Het women training center ziet er van buiten degelijk gemetseld uit. Benieuwd naar het inhoudelijke gedeelte daarvan.
Ondanks je leuke en informatieve verhalen blijf ik benieuwd naar je mondelinge verslag. Dat komt dus al spoedig hoop ik.
Voor als we niet meer schrijven wens ik je alvast een voorspoedige reis. Vlieg voorzichtig en slaap wat; dat zul je wel nodig hebben.
Kus,
Wim
-
02 Oktober 2013 - 12:26
Mok En Marc:
Hoi Willemien,
Wat hebben we genoten van al je mooie reisverhalen. Je hebt hel wat beleefd in de ruim 5 weken dat je weg was. De foto's zijn ook schitterend. Echt geweldig.
Ik hoop dat je een goede terugvlucht hebt en dat je onderweg wat bij kan slapen, want dat heb je waarschijnlijk wel nodig.
We zien je eind van de week weer lekker rondhobbelend in Heemstede, we hebben je echt gemist.
Groetjes en een dikke knuffel
Mok en Marc. -
02 Oktober 2013 - 12:27
Tonny:
Pracht verhaal Willemien.
We zitten dat hier te lezen op de Piazza del Campo in Siena.
Dat is hele andere koek.
Geweldig boeiend, wat je daar hebt gedaan.
Zo naar een land gaan vraagt op herhaling, dunkt me.
Ga ik graag mee, maar laten we dan wel voldoende whisky meenemen.
Liefs en een goeie terugreis.
Dat zal wennen zijn.
Tonny -
03 Oktober 2013 - 18:40
Frans Linssen:
Hoi Willemien, ik geniet elke keer weer van je mooie reisverslagen. Als ik me dan bedenk hoe weinig wij van de wereld om ons heen weten. We krijgen wel ieder uur/ iedere dag een journaal op ons bordje maar wat weet je dan eigenlijk?Met jouw verhalen kom ik iets dichter bij het stukje wereld wat jij nu bereist en dat is mooi , dank je wel. groet uit de Koets
Frans
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley