HOOP opgeven
Door: Willemien
Blijf op de hoogte en volg Willemien
19 Januari 2017 | Sri Lanka, Dambulla
Bericht 3, donderdag 19 januari
HOOP doet leven, valse HOOP geven, op HOOP van zegen, en zo kunnen we nog wel even doorgaan. Helaas heb ik de HOOP opgegeven dat ik deze reis tot een goed einde kan brengen. Ik heb duidelijk erg onderschat wat voor een oplawaai mijn lichaam heeft gekregen door dat herseninfarct en ook nog eens de zwaarte van de reis onderschat. Daarom heb ik besloten eerder naar huis te gaan. Opgeven ligt niet zo in mijn aard, maar er zijn grenzen. Ik heb het benauwd, heb geen energie en vooral, ik ben dood en dood moe. Val ieder moment, zelfs tijdens een prachtige safari, in slaap. Het schijnt bij een herseninfarct te horen, maar ik dacht dat het wel snel over zou gaan. Niet dus. Zaterdag gaat er een directe vlucht van hier naar Amsterdam en zo ben ik een week eerder terug dan gepland. Jammer, maar helaas.
Niet dat alles hier ellende is. Gister zijn we naar een oude tempel geweest waar een bibliotheek bij is waar vele verhalen opgetekend liggen op palmbladen. Naar de tempel was een flinke klim, maar onze reisleider wist dat er een 'achterom' was waar de tuk tuk kon komen. Toen de rest van de groep naar een nog hoger gelegen deel van de tempel ging ben ik blijven zitten en kwam in gesprek met een boeddhistische monnik. Hij vertelde me dat er vijf belangrijke leefregels zijn: geen dieren doden, geen overspel, geen alcohol, niet stelen en niet liegen. De laatste vond hij in zijn persoonlijk leven het moeilijkste: het is zo vaak prettiger als je er een beetje om heen draait, niet de hele waarheid vertelt enz. Natuurlijk heb ik hem verteld over onze 'Mennistenleugen'. Hij kon daar smakelijk om lachen! (Voor wie niet weet wat een Mennistenleugen is: Menno Simons, de 'oprichter' van de doopsgezinden was op de vlucht en zat naast de koetsier op de postkoets. Soldaten hielden de koets aan en vroegen de koetsier of Menno Simons in de koets zat. "Nee", zei de koetsier).
Daarna hebben we een prachtige kruidentuin bezocht. Veel informatie over de (vermeende ?) geneeskrachtige werking. En na afloop een heerlijke massage met diverse olieen....
Maar het bezoek erna aan de leeuwenrots met 1200 treden omhoog heb ik aan mij voor bij laten gaan. Vandaag staat er een bezoek aan een oude hoofdstad op het programma. Veel ruïnes, kruip door sluip door, heuvel op, heuvel af. Dus dat is momenteel niets voor mij, helaas. Dus zwembad en lezen. Niks mis mee, maar niet voor dagen achter elkaar. Dan ben ik liever weer in mijn eigen huis met Pyppa!
HOOP doet leven, valse HOOP geven, op HOOP van zegen, en zo kunnen we nog wel even doorgaan. Helaas heb ik de HOOP opgegeven dat ik deze reis tot een goed einde kan brengen. Ik heb duidelijk erg onderschat wat voor een oplawaai mijn lichaam heeft gekregen door dat herseninfarct en ook nog eens de zwaarte van de reis onderschat. Daarom heb ik besloten eerder naar huis te gaan. Opgeven ligt niet zo in mijn aard, maar er zijn grenzen. Ik heb het benauwd, heb geen energie en vooral, ik ben dood en dood moe. Val ieder moment, zelfs tijdens een prachtige safari, in slaap. Het schijnt bij een herseninfarct te horen, maar ik dacht dat het wel snel over zou gaan. Niet dus. Zaterdag gaat er een directe vlucht van hier naar Amsterdam en zo ben ik een week eerder terug dan gepland. Jammer, maar helaas.
Niet dat alles hier ellende is. Gister zijn we naar een oude tempel geweest waar een bibliotheek bij is waar vele verhalen opgetekend liggen op palmbladen. Naar de tempel was een flinke klim, maar onze reisleider wist dat er een 'achterom' was waar de tuk tuk kon komen. Toen de rest van de groep naar een nog hoger gelegen deel van de tempel ging ben ik blijven zitten en kwam in gesprek met een boeddhistische monnik. Hij vertelde me dat er vijf belangrijke leefregels zijn: geen dieren doden, geen overspel, geen alcohol, niet stelen en niet liegen. De laatste vond hij in zijn persoonlijk leven het moeilijkste: het is zo vaak prettiger als je er een beetje om heen draait, niet de hele waarheid vertelt enz. Natuurlijk heb ik hem verteld over onze 'Mennistenleugen'. Hij kon daar smakelijk om lachen! (Voor wie niet weet wat een Mennistenleugen is: Menno Simons, de 'oprichter' van de doopsgezinden was op de vlucht en zat naast de koetsier op de postkoets. Soldaten hielden de koets aan en vroegen de koetsier of Menno Simons in de koets zat. "Nee", zei de koetsier).
Daarna hebben we een prachtige kruidentuin bezocht. Veel informatie over de (vermeende ?) geneeskrachtige werking. En na afloop een heerlijke massage met diverse olieen....
Maar het bezoek erna aan de leeuwenrots met 1200 treden omhoog heb ik aan mij voor bij laten gaan. Vandaag staat er een bezoek aan een oude hoofdstad op het programma. Veel ruïnes, kruip door sluip door, heuvel op, heuvel af. Dus dat is momenteel niets voor mij, helaas. Dus zwembad en lezen. Niks mis mee, maar niet voor dagen achter elkaar. Dan ben ik liever weer in mijn eigen huis met Pyppa!
-
19 Januari 2017 - 08:14
Claudia:
Lieve Willemien,
Opgeven ligt inderdaad niet in jouw aard. Maar sterke beslissingen nemen weer wel, en dat doe je nu!
Geniet van je zwembad en even heerlijk lezen en dan zijn er weer heeeeeeeeleboel mensen (en beestjes) in NL die dolblij zijn dat je weer heelhuids thuis komt!
Dikke kus, ben trots op je!!!
Claudia -
19 Januari 2017 - 08:48
Rineke:
Ha Willemien
Hoop opgeven?
Nou nee, het zoeken ernaar in dit / een vakantieland blijft wel in het verschiet.
En je kunt dat hoop zoeken ook thuis doen, in je eigen tempo.
Met Pyppa op schoot en een goede kop thee op tafel.
Reizen kun je ook per boek per slot van rekening.
Goede, en hoopvolle beslissing lijkt me.
Liefs, Rineke -
19 Januari 2017 - 09:55
Alle Hoekema:
Lieve Willemien,
Beter nu stoppen en eventjes een andere levensroute kiezen dan daar doorgaan. Je hebt in elk geval een beeld van het land gekregen. Ik zie je trouwens al even zitten met die boeddhistische monnik. Jammer dat je geen selfie hebt gemaakt. En we zien je graag hier terug, zoals je weet en nu weet je bovendien dat je het van onze Lieve Heer een tijdje rustig aan mag doen.
Goede reis zaterdag en tot ziens,
broederlijke groet,
Alle -
19 Januari 2017 - 10:16
Paula:
Hoi willemien, ik kan je zeggen dat er een HOOP moed voor nodig is om dit besluit te nemen. Geniet van de bijzondere momenten die je nu al hebt gehad en een veilige reis terug. -
19 Januari 2017 - 10:21
Marja:
Willemien, weer een ontzettend leuk verslag. Het inkorten van je vakantie is geen hoop opgeven maar hoop voor de toekomst. Er zijn nog veel reizen die voor jou interessant zijn en jij opteert toch voor hoop in de toekomst. Het is ook krachtig om zo'n besluit te nemen, daar herken ik je in, een hele goeie reis terug, heel veel liefs (een toch wel opgeluchte) Marja -
19 Januari 2017 - 12:04
Mok:
Lieve Willemien, wat jammer voor je dat je de reis in moet korten, maar ik denk toch wel verstandig. Opgeven is eigenlijk niets voor jou, maar denk aan je lijf, die is het belangrijkst. Rustig aan en goede reis naar huis. Groetjes Mok en Mac. -
19 Januari 2017 - 13:42
Irene:
Hoi Willemien, dat land loopt heus niet weg, en kan je blijven hopen op een weerzien met al dat moois.
Een goeie reis en ik zwaai je volgende week gewoon weer een welkom thuis. Liefs Ireen -
19 Januari 2017 - 16:08
Frans Linssen:
Hoi Willemien,
je hebt een goeie tijd gehad ik las het allemaal mooi mooi. Ja en het lijf en de geest geven je de juiste
signalen en de tijd zal het je verder leren. Mooi om toch al die dingen te hebben mee gemaakt daar in het verre land. Ik zie je graag weer hier,
liefs Frans -
19 Januari 2017 - 17:14
Catherine:
Hoi Willemien
Nou zeg, dat is wel schikken. Verstandig besluit, investeer nu om nog langer te gaan straks! ;)) Goede reis terug en ik hoop we spreken elkaar gauw.
Liefs Catherine -
19 Januari 2017 - 23:10
Bart Stobbelaar:
dag Willemien,
heel jammer natuurlijk, maar je hebt je hart gevolgd door te gaan
en nu door terug te keren....
kom veilig en wel weer naar huis
goede reis gewenst zaterdag
bart -
20 Januari 2017 - 14:54
Danielle:
Willemien, wijs besluit als ik dit zo lees. Het is hier trouwens wel heel erg koud hoor! ;-). Maar een koppie thee en pyppa op schoot doen vast wonderen.
Voorspoedige thuisreis!
Danielle -
21 Januari 2017 - 12:43
Rik Jonkers:
Met open armen en smachtend hart verwelkom ik je weer aan mijn harde mannenboezem.
Rik. -
21 Januari 2017 - 16:59
Christien:
De geest is sterker dan het lichaam, maar gelukkig heb je goed geluisterd en ben je verstandig geweest.... Dat is toch ook HOOPgevend? Een mens is nooit te oud om te leren....haha!
Hopelijk tot snel, lfs!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
