Impressies
Blijf op de hoogte en volg Willemien
17 September 2013 | China, Lhasa
Impressies
Dit wordt waarschijnlijk voorlopig het laatste bericht. Morgen gaan we de Tibetaanse bergen in en langzaam richting Mount Everest. Misschien onderweg nog een keer ergens wifi, maar anders wordt het over een dag negen uit Kathmandu.
WC (kan je ook overslaan).
Ik probeer een foto bij te voegen van een schone wc. Er zijn verschillende soorten.
1 ze bouwen een huisje met een aantal gaten in de vloer. Je gaat je gang en gooit je papier al of niet ook door het gat. De poep moet je heel goed mikken, dat lukt meestal / de meesten niet. Langzaam wordt de betonnen vloer bedekt met drek. Als het te erg wordt (en wat de norm is moet je maar niet vragen) bouwen ze een nieuw huisje elders. Maar het bordje wc blijft gewoon staan, dus je kan er zomaar midden in staan.
2 in een huisje of bij een restaurant zijn er op zekere plek een aantal gaten in de grond, al of niet met tussenschotten. Het papier wordt (on)regelmatig weggehaald en de vloer wordt idem schoongemaakt.
3 nu komen we aan enige beschaving. Een soort van Franse wc's., dus een stenen bak met voetstappen en een gat. Het belangrijkste is echter dat er ook spoeling is. Die doet het over het algemeen wonderbaarlijk goed. Je zit nog steeds open en bloot (!).
4 als bij drie, maar dan met een deur!
5 in de hotelkamers hebben we gelukkig altijd een westerse wc (tot nu toe). Hier en daar zijn er ook westerse wc's voor gehandicapten of ouderen. Ik word regelmatig door aardige Chinese dames van de retirade uit de, immer lange, rij gehaald en naar zo'n toilet gebracht. Ik heb daar geen enkel bezwaar tegen!
Treinen
We zijn een aantal keren met de (nacht)trein gegaan. De laatste keer duurde de reis 24 uur en dat is best lang. Ze noemen die trein de Himalaya Expres, maar dat deugt niet. Hij rijdt van Peking naar Lhasa en komt niet eens in de buurt van de Himalaya. En dan het landschap: niet te beschrijven en door de vieze ramen ook niet te fotograferen. Je rijdt over vlaktes, soms al met wat sneeuw, meestal met korstmossen. In de verte, 500 meter verderop?, bergen, bergen, bergen. Het vreemde is dat er ook een weg, nou ja, langs het spoor loopt en heel veel elektriciteits masten. Bovendien is er om de kilometer of wat wel weer een tent, een huisje of een wachtpost. Het is dus helemaal geen 'verlaten' gebied. Overal kuddes met yaks, schapen en eenzame gemsen ?
Blij met
Op zo'n lange reis ga je bepaalde dingen waarderen en anderen missen. Ik heb een top drie gemaakt (even afgezien van telefoon of iPad, dat is net zoiets als tandpasta of een kam)
1 mijn opblaas kussentje voor in de bus
2 het zwarte hoedje dat buurvrouw Marja de avond voor ik wegging nog kwam brengen
3 mijn wandelstokken INCLUSIEF de les van Eva
En tja, je mist ook dingen: mijn sokken (vergeten in te pakken) en wat bouillon of een cup a soep. Gelukkig heb ik wel de zoute dropjes van Mieke en Gerard. (En ik mis Coco, en jullie allemaal).
Kloosters en tempels
Ik ben inmiddels in ik weet niet hoeveel kloosters en tempels geweest. De een nog mooier dan de ander. Tijdens de culturele revolutie is er veel vernield, maar er is al weer veel opgebouwd, nieuw gemaakt. Wat een pracht en praal. Veeeeeel erger dan bij de katholieken. In de kloosters vind je eigenlijk steeds dezelfde dingen: beelden van bepaalde boeddha's , tomben met as van belangrijke lama's, van vroegere daila of pancha lama's enzovoort. Alleen de reden waarom een bepaald klooster is gesticht verschilt. Er
Is ook een verschil in commercie. Toegangsprijzen lopen erg uiteen, maar soms moet je ook nog betalen (voor iedere zaal apart) als je foto's wilt maken.
Overal lichtjes brandend op yakboter, dat geeft een hele speciale geur. En overal, overall, monniken. Meestal trouwens erg vriendelijk!
Er zijn ruimten waar vrouwen niet mogen komen, onze gids vond het lastig uit te leggen waarom niet. Drie keer raden: ongesteldheid.
Als een belangrijke lama doodgaat wordt hij verbrand, maar zijn kleren worden in heel kleine stukjes gescheurd. Burgers kunnen zo'n stukje krijgen en in een kokertje doen dat ze om hun middel dragen. "Alle burgers?" Ja hoor, alle burgers. "Ook vrouwen?" ..... Nou nee, die niet....
Je mag het hoofd van een Tibetaan of een boeddhist, dat was me niet helemaal duidelijk, nooit aanraken. Ook niet bij kleine kinderen. En een vrouw mag ook de schouder van een man niet aanraken. Wijzen met 1 vinger is respectloos, je doet dat met je hele hand. Het is maar dat je het weet!
Tot slot
Het Potala paleis was werkelijk prachtig, maar de klim naar boven, in de ijle lucht, echt heel zwaar. Een van de mannen uit de groep is de hele tijd bij me gebleven en zei dan nog 15 treden, nog 14 enz. Dan op adem komen en hup de volgende 15. Dit was erger dan de ergste training.....Ik heb hem de volgende dag een goudkleurige sjaal gegeven.
Vanmorgen gewoon lekker over de markt geslenterd, als ik dit klaar heb ga ik,weer dor steegjes en straatjes. Kortom: ik beleef veel.
Dit wordt waarschijnlijk voorlopig het laatste bericht. Morgen gaan we de Tibetaanse bergen in en langzaam richting Mount Everest. Misschien onderweg nog een keer ergens wifi, maar anders wordt het over een dag negen uit Kathmandu.
WC (kan je ook overslaan).
Ik probeer een foto bij te voegen van een schone wc. Er zijn verschillende soorten.
1 ze bouwen een huisje met een aantal gaten in de vloer. Je gaat je gang en gooit je papier al of niet ook door het gat. De poep moet je heel goed mikken, dat lukt meestal / de meesten niet. Langzaam wordt de betonnen vloer bedekt met drek. Als het te erg wordt (en wat de norm is moet je maar niet vragen) bouwen ze een nieuw huisje elders. Maar het bordje wc blijft gewoon staan, dus je kan er zomaar midden in staan.
2 in een huisje of bij een restaurant zijn er op zekere plek een aantal gaten in de grond, al of niet met tussenschotten. Het papier wordt (on)regelmatig weggehaald en de vloer wordt idem schoongemaakt.
3 nu komen we aan enige beschaving. Een soort van Franse wc's., dus een stenen bak met voetstappen en een gat. Het belangrijkste is echter dat er ook spoeling is. Die doet het over het algemeen wonderbaarlijk goed. Je zit nog steeds open en bloot (!).
4 als bij drie, maar dan met een deur!
5 in de hotelkamers hebben we gelukkig altijd een westerse wc (tot nu toe). Hier en daar zijn er ook westerse wc's voor gehandicapten of ouderen. Ik word regelmatig door aardige Chinese dames van de retirade uit de, immer lange, rij gehaald en naar zo'n toilet gebracht. Ik heb daar geen enkel bezwaar tegen!
Treinen
We zijn een aantal keren met de (nacht)trein gegaan. De laatste keer duurde de reis 24 uur en dat is best lang. Ze noemen die trein de Himalaya Expres, maar dat deugt niet. Hij rijdt van Peking naar Lhasa en komt niet eens in de buurt van de Himalaya. En dan het landschap: niet te beschrijven en door de vieze ramen ook niet te fotograferen. Je rijdt over vlaktes, soms al met wat sneeuw, meestal met korstmossen. In de verte, 500 meter verderop?, bergen, bergen, bergen. Het vreemde is dat er ook een weg, nou ja, langs het spoor loopt en heel veel elektriciteits masten. Bovendien is er om de kilometer of wat wel weer een tent, een huisje of een wachtpost. Het is dus helemaal geen 'verlaten' gebied. Overal kuddes met yaks, schapen en eenzame gemsen ?
Blij met
Op zo'n lange reis ga je bepaalde dingen waarderen en anderen missen. Ik heb een top drie gemaakt (even afgezien van telefoon of iPad, dat is net zoiets als tandpasta of een kam)
1 mijn opblaas kussentje voor in de bus
2 het zwarte hoedje dat buurvrouw Marja de avond voor ik wegging nog kwam brengen
3 mijn wandelstokken INCLUSIEF de les van Eva
En tja, je mist ook dingen: mijn sokken (vergeten in te pakken) en wat bouillon of een cup a soep. Gelukkig heb ik wel de zoute dropjes van Mieke en Gerard. (En ik mis Coco, en jullie allemaal).
Kloosters en tempels
Ik ben inmiddels in ik weet niet hoeveel kloosters en tempels geweest. De een nog mooier dan de ander. Tijdens de culturele revolutie is er veel vernield, maar er is al weer veel opgebouwd, nieuw gemaakt. Wat een pracht en praal. Veeeeeel erger dan bij de katholieken. In de kloosters vind je eigenlijk steeds dezelfde dingen: beelden van bepaalde boeddha's , tomben met as van belangrijke lama's, van vroegere daila of pancha lama's enzovoort. Alleen de reden waarom een bepaald klooster is gesticht verschilt. Er
Is ook een verschil in commercie. Toegangsprijzen lopen erg uiteen, maar soms moet je ook nog betalen (voor iedere zaal apart) als je foto's wilt maken.
Overal lichtjes brandend op yakboter, dat geeft een hele speciale geur. En overal, overall, monniken. Meestal trouwens erg vriendelijk!
Er zijn ruimten waar vrouwen niet mogen komen, onze gids vond het lastig uit te leggen waarom niet. Drie keer raden: ongesteldheid.
Als een belangrijke lama doodgaat wordt hij verbrand, maar zijn kleren worden in heel kleine stukjes gescheurd. Burgers kunnen zo'n stukje krijgen en in een kokertje doen dat ze om hun middel dragen. "Alle burgers?" Ja hoor, alle burgers. "Ook vrouwen?" ..... Nou nee, die niet....
Je mag het hoofd van een Tibetaan of een boeddhist, dat was me niet helemaal duidelijk, nooit aanraken. Ook niet bij kleine kinderen. En een vrouw mag ook de schouder van een man niet aanraken. Wijzen met 1 vinger is respectloos, je doet dat met je hele hand. Het is maar dat je het weet!
Tot slot
Het Potala paleis was werkelijk prachtig, maar de klim naar boven, in de ijle lucht, echt heel zwaar. Een van de mannen uit de groep is de hele tijd bij me gebleven en zei dan nog 15 treden, nog 14 enz. Dan op adem komen en hup de volgende 15. Dit was erger dan de ergste training.....Ik heb hem de volgende dag een goudkleurige sjaal gegeven.
Vanmorgen gewoon lekker over de markt geslenterd, als ik dit klaar heb ga ik,weer dor steegjes en straatjes. Kortom: ik beleef veel.
-
17 September 2013 - 10:56
Nathalie:
Lieve schat,
Coco groeit en verkleurd lekker door. Ze zal ook blij zijn als je terug bent.
zoen N -
17 September 2013 - 11:08
Jeannine:
Hoi Willemien,
Nog een goede reis verder en ik wacht met spanning je volgende reisverslag af (na negen wifiloze dagen). Ik heb grote bewondering voor de prestatie die je levert!
Grt.Jeannine -
17 September 2013 - 14:06
Wim:
Lieve zus,
Ja, grote bewondering natuurlijk voor je doorzettingsvermogen maar ik ken je al een tijdje en ik had dus niet anders verwacht.
Het mooist in dit laatste verhaal vind ik wel dat van de wc's. Ik zou het maar ophouden tot ik thuis was...
Ben erg benieuwd ook naar je 'levende' verhalen en de foto's. Natuurlijk ook razend nieuwsgierig naar de laatste etappes waarvan we dus waarschijnlijk langere tijd geen verslag via deze weg krijgen.
Hier herfstweer en W.A. van Nassau is waarschijnlijk nu bezig aan te kondigen dat we er allemaal op achteruit gaan en dat we ons in het onzalige JSF-avontuur storten (PvdA!).
Nou ja, jij hebt interessantere dingen te doen. Geniet van het vervolg en schrijf zodra dat weer kan.
Liefs,
Wim -
18 September 2013 - 18:47
Eric En Christine:
Wat een reis!!
Dank voor de foto,s.........voor ons heel herkenbaar.
Blijf gezond en graag tot horens over een paar dagen uit k
Kathmandu!!
Eric en Christine -
19 September 2013 - 10:04
Wil Velders:
Ha Meissi,
wat een belevenissen!dat w.c. verhaal is heel boeiend,ik hetken er wel wat in ,toen we in SriLanka waren.Soms ook de verbazing over de wensen die ik had ten aanzien van het piesen en poepen.
Wat lief van je reisgenoot om je zo te helpen,samen sterk!De foto,s heb ik nog niet gezien ,maar ga het weer proberen.Gisteren bij Marijke geweest samen met Marian,heel gezellig.Je moet zeker de groeten hebben,Pas goed op jezelf en maak geen brokken.
dikke zoen Wil.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
