Lijkverbranding
Blijf op de hoogte en volg Willemien
28 September 2013 | Nepal, Kathmandau
Dagje Kathmandu
In Kathmandu is erg veel te zien: tempels, paleizen, apen, koeien enz. En ook is er bij een tempel lijkverbranding. Lopende band werk! De rivier waarin de as wordt gestrooid komt uiteindelijk uit in de Ganges, dus echt ' heilig'. Ik had er erg tegenop gezien, maar het viel me alles mee. Ja, schokkend om te zien dat kinderen gewoon in de rivier spelen op de plek waar de lijkverbranding is. Ook vond ik het wrang om te zien dat als de brandstapel eenmaal was aangestoken (door een priester, door de oudste zoon als het om de vader gaat en door de jongste zoon als het om de moeder gaat) de familie binnen no time verdwenen was. De vrouwen zijn al weg als het vuur wordt aangestoken. Zijn nemen wel deel aan het wasritueel. Voeten wassen, hoofd wassen en bloemblaadjes over het hoofd strooien. Dan verdwijnen de vrouwen, wordt de baar drie keer om de brandstapel gedragen en gaat de vlam erin. Het duurt ongeveer 5 uur voor het lichaam verbrand is, maar het vuur wordt dus meestal niet door de familie onderhouden, maar door ingehuurde jongens.
Wrang was het ook om te zien dat even verderop in de rivier mannen met visnetjes staan om naar het goud te zoeken van de kiezen en tanden....
Er lopen een aantal wat ik maar zal noemen sjamanen rond. Fotograferen alleen tegen betaling. Het zijn heilige mannen, maar ik heb er toch maar een praatje mee aangeknoopt. De man op de foto is 73 jaar en weduwnaar. 'S Morgens gaat hij voor de spiegel zitten, zo vertelde hij mij, en bedenkt dan hoe hij die dag zijn uiterlijk zou doen, gezicht schilderen, wel of geen staf enz. Ik vroeg hem of hij dit voor de toeristen deed en zo zijn geld verdiende. Hij schoot in de lach en zei dat niemand hem dat ooit zo direct had gevraagd, maar dat hij wel wist dan velen dat denken. Maar nee, hij deed het niet voor de toeristen. Waarom dan wel, hield ik aan. 'Because', was het antwoord, hij verontschuldigde zich en liep weg. Jammer, want ik had er wel graag dieper op in willen gaan. Later hoorde ik van onze gids dat het absoluut not done is om met deze mannen te spreken. ........
En nu ga ik naar het weeshuis, tot later
In Kathmandu is erg veel te zien: tempels, paleizen, apen, koeien enz. En ook is er bij een tempel lijkverbranding. Lopende band werk! De rivier waarin de as wordt gestrooid komt uiteindelijk uit in de Ganges, dus echt ' heilig'. Ik had er erg tegenop gezien, maar het viel me alles mee. Ja, schokkend om te zien dat kinderen gewoon in de rivier spelen op de plek waar de lijkverbranding is. Ook vond ik het wrang om te zien dat als de brandstapel eenmaal was aangestoken (door een priester, door de oudste zoon als het om de vader gaat en door de jongste zoon als het om de moeder gaat) de familie binnen no time verdwenen was. De vrouwen zijn al weg als het vuur wordt aangestoken. Zijn nemen wel deel aan het wasritueel. Voeten wassen, hoofd wassen en bloemblaadjes over het hoofd strooien. Dan verdwijnen de vrouwen, wordt de baar drie keer om de brandstapel gedragen en gaat de vlam erin. Het duurt ongeveer 5 uur voor het lichaam verbrand is, maar het vuur wordt dus meestal niet door de familie onderhouden, maar door ingehuurde jongens.
Wrang was het ook om te zien dat even verderop in de rivier mannen met visnetjes staan om naar het goud te zoeken van de kiezen en tanden....
Er lopen een aantal wat ik maar zal noemen sjamanen rond. Fotograferen alleen tegen betaling. Het zijn heilige mannen, maar ik heb er toch maar een praatje mee aangeknoopt. De man op de foto is 73 jaar en weduwnaar. 'S Morgens gaat hij voor de spiegel zitten, zo vertelde hij mij, en bedenkt dan hoe hij die dag zijn uiterlijk zou doen, gezicht schilderen, wel of geen staf enz. Ik vroeg hem of hij dit voor de toeristen deed en zo zijn geld verdiende. Hij schoot in de lach en zei dat niemand hem dat ooit zo direct had gevraagd, maar dat hij wel wist dan velen dat denken. Maar nee, hij deed het niet voor de toeristen. Waarom dan wel, hield ik aan. 'Because', was het antwoord, hij verontschuldigde zich en liep weg. Jammer, want ik had er wel graag dieper op in willen gaan. Later hoorde ik van onze gids dat het absoluut not done is om met deze mannen te spreken. ........
En nu ga ik naar het weeshuis, tot later
-
28 September 2013 - 08:17
Nathalie Bienfait:
Goede reis en veel plezier! Ik ben reuze benieuwd waar je terecht komt? Zuig de ervaringen en de verhalen maar op. Wij horen ze graag. Kus n -
28 September 2013 - 13:10
Nynke:
ha willemien,
het is echt op zijn willemiens om praatjes aan te knopen met mensen bij wie dat not done is! en ook nog naadje van de kous te willen weten! haha, en dan heeft de heilige meneer opeens geen antwoord.....mmm... de manier hoe met de dood wordt omgesprongen is zo anders dan in de westerse wereld, wij zijn nog zo gehecht aan het lichaam, terwijl zij daar dus heel anders tegenaan kijken, wel een eyeopener vind ik. Willemien, ga lekker door met die mooie verhalen en..... als je terug bent dan kan je het inbinden, wellicht met een mooi ritueel erbij....
Je bent al snel weer terug, ik verwacht je wel in de themadienst! we hebben het dan over de bijbel voor ongelovigen van guus kuier, wellicht sluit dat goed aan bij al je belevenissen.... we zullen je iig warm onthalen.
liefs nynke
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
